#شلیم، #سلم یا #شلمون برای اقوام #کنعانی در طول تاریخ نامهایی با آهنگ مقدس بوده اند. چرا که همگی به وجود خدایی مقتدر و مرموز موکل بر سیطره "شب" اطلاق می شده اند.

در ادامه...

همانگونه که می دانیم در تقویم گاهنباری #آریایی و اعتقاد #زرتشتی طلوع اولین صبح پس از بلندترین شب سال موعد ولادت ایزد #میترا و خورشید است.

ماه پر طراوت #دی پس از این وقت خجسته برای ایرانیان باستان پر از بهانه های مختلف برای شادی و نیایش بوده است. دی تنها ماهی است که به نام شخص دادار یکتا نامگذاری شده است و به جای یک گاهنبار ماهانه سه گاهنبار دارد! اولین جشن #دیگان در روز #هورمزد از ماه هورمزد در روز اول دی برپا میگشت که یکی از بزرگترین و با شکوه ترین مراسم گاهنباری ایران باستان بوده است.

برای مطالعه گران اساطیر تمدن #مصر باستان شاید همیشه نام خداوندگار #تحوت، یادآوری کننده مفاهیمی چون "ماه" یا "شب" بوده است. اما این نباید باعث شود که خدای اصلی پرسونیفیکیشن "ماه" در اساطیر مصر یعنی #خونسو را از یاد ببریم!

در ادامه...

کیست که از اصالت خود سیر شود؟

در اساطیر و فلکلور #تورک به کسی که خود را از یاد ببرد #مانقورد میگویند.

 به همراه بخشی از داستان مانقورد برگرفته از کتاب روزی به درازای یک قرن

 #ایسیس و #اوسیریس علاوه بر سمت خدایی خود،

 معروفترین عاشق و معشوق اساطیر #مصر نیز هستند!

در اساطیر  مسیحیت روایات بسیاری از پیش بینی ولادت مسیح (ع) توسط عالمان و فقهای ادیان پیشین

 آسمانی وجود دارد. شاید مشهورترین این روایات افسانه  سه مغ (Three Magus)  آریایی باشد.

 هوشیدر ،  وهونام و  آتربان سه مُغ آریایی بودند که به "سه پیر فرزانه" یا "سه شاه

 مقدس" نیز معروفند. آنان با استعانت از آیات زرتشت ولادت عیسی 

مسیح را پیش بینی نموده و برای زیارت وی به اورشلیم شتافتند.

روایات گفته اند که سه مغ نزد  مریم مقدس مشرف شدند 

و او را نوید دادند که فرزندش از بزرگترین منجیان بشریت خواهد بود 

و به چشم روشنی نزد  زکریا ی نبی "دُر"، "مُر" و "کُندُر" به ارمغان بردند.

در اساطیر باستانی اغلب ملل  ماه خونین معنایی خاص دارد 

و اسطوره مخصوص خود را می پروراند.

در ادامه...